Monday, April 27, 2015

BICOL EXPRESS

Hindi ko na ipinaalam kay Ka Celso na mas masarap ang itlog maalat ng tiga Maybubon kesa ng kanya na inilaga pa sa tanglad at banglay bagamat matutuwa siyang tiyak na nagustuhan ni Ate Alice ang version niya pati na ang dala kong pinapaitang kambing mula sa kusina ng ex-jowa ni Rico's SaGoat Kita, kahit si ComYeb na vegetarian at sina Jas at Niner na hindi sanay mag-ulam ng kambing, puwera kami ni Kas Bong na sawa na sa ganyan at mas sabik sa halabos na hipon at alimango na inihain ni Usec Fred.

Nakadami ako ng panghimagas na meringue pero kanino kaya napunta 'yung naka-display na Toblerone?


Kinabukasan, sarado pa ang paborito naming bulalohan sa Sto. Tomas kaya sa San Pablo na kami nakapag-almusal ng bulalo pa din naman pero may kasamang adobong pusit at laing; samantala, sinigang na kakapiranggot na hipon at malasuge, ensaladang pako, at pinaisan naman ang pananghalian namin sa over rated na Kainan ni Lolo Ompo sa Calauag.

Wala kaming inabutang seksing water boarder sa Camarines Sur Water Center pero natikman naman namin ang sikat na toasted siopao ng mga Bikolano.


Mabilis ang mga pangyayari sa ANCOM 2015, kasing bilis ng pagpasada sa iba't-ibang putahe ng niluto sa gata --- konting Bicol Express, konting isda na adobado sa gata, konting pinangat, at maraming tubig dahil napakainit; kasing bilis ng taste test sa ipinagmamalaki ni Kuya Manny na chocolate cake ng Hotel Venezia; at kasing bilis ng pagkaubos ng San Mig Lights habang nag-aantay sa isang natatanging pagkilala mula sa aming Pinakamarangal na Guro.





Sa iktalong araw ay muling rumatsada ang Bicol Express ng mga Novo Ecijano sa mga guho ng Simbahan ng Cagsawa at mailap na tugatog ng Bulkang Mayon, sa inulan na anino ng Ligon Hill at puede-na-ring hapag kainan ng Airport Buffet, at sa bulwagan ng The Concourse na lumuha ng alak sa labis na sama ng loob dahil sa pagkatalo ng aming kandidato. 

Ang importante ay ang kumpirmasyon na meron nga at tunay na maanghang ang sili flavored ice cream.


Hindi maiiwasang dumaan sa mga simbahan kung kasama ako lalo na't hindi man lang kami nakatikim ng kahit isang hibla ng Pansit Lucban, Pansit Habhab, Kinalas, at Pansit Bato.

Kaya pag-uwi ay unang nagbigay pugay ang aming Bicol Express sa Simbahan ni Nuestra Senora de la Porteria sa Daraga, sa gabay ng navigator ni Kuya James na sumblay ng konti papunta sa Simbahan ni San Juan Bautista sa Camalig, at sumablay ng malaki sa paghahanap sa Dambana ni Nuestra Senora de Penfrancia sa Naga.




Rumatsada ang aming Bicol Express pauwi sa Nueva Ecija, lalo na pagkatapos ang masaganang pananghalian ng inihaw na pusit, prito at sinigang na isda, at sinaing sa Lita's Seafood Restaurant sa Atimonan; at nang biglang tubuan ng kung ano-ano ang balat ni Kuya Fitz at hanapin ng aking ebak ang ipinagmamalaki pa ulit ni Kuya Manny na 5-star kubeta sa Lucena.

Sa sobrang bilis ay hindi na nakayanan ng preno at kabig ni Kuya James ang batang biglang sumulpot sa kalsada ng Alaminos kaya inabot pa kami ng walong oras sa San Pablo City Medical Center kasama ang mga magigiting na kapatid ng Malinaw Lodge 25 na kaagad umalalay sa amin. 

Monday, April 20, 2015

THE WEEK OF THE BLANK DIARY

It was unusual, even in retirement, for my planner to go blank for a week.

It's not that I was idle.

It's just that what I did this week don't count for what I usually write in my planner.

IT being minding the house and Balong while the wife and Bulan were at the National Secondary Schools Press Conference as coach and contestant.

IT being a week of breakfasts at Jollibee's [yes, pancakes with extra syrup, black coffee, and pineapple juice] and dinners at my Italian in-law [I have to empty the ref before the wife comes home].

IT being the monotony of reporting for 15 minutes to Boss No. 1, a quick phone call to Boss No. 2, and checking if Boss No. 3 has anything for me.

It was that until I got my first phone call and yes, I have been shortlisted not for what I applied for but for another job item with a higher salary grade.

It was promising interview, and it rained on me for the first time this year as we went home.


It was the eve before a race so I took AGT for maintenance.


It was a good ride on a good track on a hot Sunday morning and I registered the best individual time for Team 373.


It was a good feeling as the blank week and its many ITs turned out just fine.

BIKE PHOTO: RunCab

Monday, April 13, 2015

ENNUI

Editing a lengthy research report is not what excites me although it did made, for the first time in my life, preparing a monthly liquidation report far more adorable.

Reviewing a powerpoint presentation for a water conference in South Korea did not even tickle me, neither does packaging a P30 million farm-to-market road project proposal.


That is why perhaps God invented the beer, particularly St. Michael's light beer, and gave us friends to drink it with, especially those who have been around long enough, to break the doldrum of formulating a rush electoral campaign plan and strategizing on what to do with laid-off college students who enrolled by the hundreds in a special employment program.



Is it true that the english equivalent of the lowly kulitis is the elegant amaranth, so I've heard when the queen of the house [or maybe empress would be more appropriate] was finally installed as the Honored Lady in waiting on a hot Friday afternoon when I stood for a missing Court during the roll call.


So I took my bike out --- with Bulan first, then Bong, Kuya Rey and Ading, and finally by myself.


I am running out of new biking trails and Bulan is going to college.

Perhaps it's time to get employed again...  

Monday, April 06, 2015

SETTIMANA SANTA FOLLIA

Sa Mahal na Araw ay nanumpa akong mag-aayuno mula Huwebes Santo hanggang Pasko ng Pagkabuhay, na hindi papansinin at titikim ni kahit katiting na hibla ng anumang hindi gulay at prutas, na magbibisikleta ako araw-araw mula Lunes hanggang Linggo para mabawasan ang pagkabigo sa naudlot na Baguio overnight

Pero biglang dumating ng Lunes ang Taong Bulagsak kaya na-obligang umatras sa Martes ang preparasyon para sa pag-aayuno para na din mapagbigyan siya, ang aming mga kaibigan, at ang masasarap na pulutan at malamig na beer sa Kanto Grill.


Kinabukasan sa Maynila, nanindigan akong ituloy ang naantalang preparasyon para sa pag-aayuno kahit sino pa ang humarang kaya nagkasya na ako sa pananghaliang pasta with seafood marinara bagamat oo, batid kong hindi gulay at prutas ang lamang dagat at oo, puede na itong palusutin kasi kamatis na may konting lamang dagat nga lang naman 'yung marinara.


Wala na munang karne mula noon, hanggang sa inihandang aroskaldo ni Kuya Oliver noong Huwebes Santos na hinawian ng sahog, hanggang sa fellowship dahil ang beer nga naman ay katas ng butil, hanggang sa ihain ang inihaw na tilapia at paksiw sa gatang hito na mga isdang tabang nga naman, hanggang sa dumating ang atang na crispy pata dahil sayang nga naman kung itatapon lang, hanggang makarating ako sa birthday celebration ni Kuya Ading at tumikim ng konting Emperador Lights na gawa nga naman sa katas ng prutas, hanggang sa i-taste test ang pulutang kinilaw at pritong bangus na mga lamang dagat nga naman.



Biyernes Santo ang dating ng biyenan ko mula Italya at hindi naman siguro masamang tumikim ng ilang piraso ng dinakdakan para naman mapagyaman ang ulam kong inihaw na talong at buro nang susunduin namin siya sa airport, at ang kumurot ng bulalo sa hapunan para pagyamanin ang kaawa-awang adobong galunggong nang pauwi na kami, at tikman ang inalok ng hipag kong deconstructed chicken adobo at sinigang na baka, at pagbigyan itinagay ng bilas kong Emperador Lights pagdating namin sa Bacal 2 dahil nakakahiya namang tumanggi.


Sabado Gloria ng gabi nang ayain ako ni Tito Oning sa kanyang siomai carinderia kung saan ko sinubok kung compatible nga ang siomai sa Emperador Lights.

Pero nagbisikleta ako mula Lunes hanggang Sabado, kahit itanong pa ninyo kay Kas Bong at Kuya Darwin, at siguro ganun na nga lang ulit sa susunod na Mahal na Araw para wala nang kawala at nagiging totoo ang sumpa...