TAGAYTAY+

"Tagay, 'Tay, tagay!"

[Anak sa ama habang nakikipag-inuman sa ilang kapitbahay.]

"Taga, 'Tay, taga!"

[Anak sa ama nang mapaaway sa kanilang mga kainuman.]

At diyan marahil nagmula ang pangalan ng Tagaytay.

E ba't di na lang kaya "Maulan" o "Mahamog"?

Buti na lang may Candy Crush.

[In between sessions 'yan ha, Marie!]

At malamig na beer sa mahamog ding bulwagan ng Gerry's Grill.

[Walang sinabi ang pulutan nila sa version namin ni Pare Amor!]

Pero hindi ako nakapag-shoot ng kahit man lang isang simbahan sa Tagaytay.

Wala ding pansit kahit na sa TWG meeting na binabaan ko sa DA Central Office.

Kaya pag-uwi ay inipon ko ang mga tira-tirang hibla ng bihon, pinakuluan at iginisa sa kamatis, 'tsaka binudburan ng prinitong panahog na baboy.

Kinahapunan ay tumungo ako sa Guimba para tumayong ninong sa isang kasalan.

'Dun na kami nagkita ni Bitoy at nagpa-pityur sa harap ng simbahan. 

Mukha siyang ministro ng Iglesia sa kulay blue niyang barong at ako nama'y puedeng mapagkamalang isa sa mga kongresman ni Napoles... 

NAMPICUAN

Napityuran ko na ang mga natitirang lumang simbahan ng Nueva Ecija sa Gapan, Penaranda, at San Antonio.

Ang mga pinakamasasarap na pansit nito ay natikman ko sa palengke ng Guimba, sa "Thelma's" ng Munoz, "Donna's" ng San Jose, at "Joy-Ling's" ng Cuyapo.

Paborito ko ang prito at sinigang na tilapia ng "Eva's Eatery" sa Carranglan, ang inihaw na hito at prok chop ng "Lucy's Ihaw-Ihaw" sa Talavera, at litsong baboy ng "Ponceng's Lechon" sa Cabanatuan.

May mga naging romantic episodes ako sa Aliaga at Llanera.

Natunton ko ang barangay ng Entablado sa Cabiao, ang bahay ng nagtatagong binatang mayor sa Jaen, at ang ABC president ng probinsiya sa San Isiro sa unang kampanyahan para sa party list.

Nainom ako ng beer na ibinabad sa isang batyang yelo sa Pantabangan, ng mga tira-tirang alak sa Rizal, Fundador at Tres Cepas sa Lupao, Manila Beer sa San Leonardo, at madaming San Mig Lights sa Sta. Rosa.

Nagsisimba ako sa Sto. Domingo tuwing unang Sabado ng buwan.

Madalas kong madaanan ang Natividad papuntang Palayan, ang Laur at Gabaldon papuntang Dingalan, ang Bongabon papuntang Baler, ang Zaragosa papuntang Maynila.

Sumama ako sa kampanya laban sa National Stock Farm sa General Tino, nanguna sa climate change adaptation sa Licab, dumalo sa pasinaya ng mga Agrarian Reform Community sa Quezon at Talugtug.

Pero hindi ko pa nararating ang NAMPICUAN.

Hindi pa sa loob ng 24 na taong pamamalagi ko sa Nueva Ecija.

Hanggang sa ayain ako sa isang ocular survey nina Sister Chinchin at Bishop Mallari.

Nagdala ako ng kamera pero sa Pantabangan ko na natuklasan na hindi ko naikabit ang memory card at baterya kaya sa Samsung S4 ko na lang kinunan ang mga lumang kampana ng simbahan bago kami pinagmerienda ni Padre ng goto, sandwich, at debote.

Pagbalik ng San Jose ay ipinaghain kami ni Bishop ng masaganang pananghalian: nilantakan ko ang igado, pumiraso ng inihaw na bangus, tinikman ang sinigang na hipon at ginisang upo.

Tumuloy kami sa Gratia Plena, nagmerienda ulit ng bibingkang kanin at sapin-sapin ng "San Vicente's", 'tsaka passion fruit juice na minatamisan ng honey.

Mahaba ang biyahe papuntang Nampicuan.

Nakatulog ako, nagigising paminsanminsan kapag kinakausap ni Sister Chinchin na susundan ng pagpapatutuloy sa Level 35 ng Candy Crush hanggang sa maubusan ako ng lives.

Sa Nampicuan, ipinakita ni Padre ang bahagi ng lote ng eskuwelahan na kinuha ng munisipyo para gawing garahe.

Ikinuwento din niya na wala pang titulo ang mga lupa sa Nampicuan na dating bahagi ng hacienda ng pamilya Gallego at Alzate.

Tapos ay dinala niya kami sa kumbento at muling pinagmerienda; maruya at camote cue [lemon grass tea ang panulak] naman na siyang pinakamasarap kung natikman buong Nueva Ecija.

Dumiretso kami sa lumang bahay ng mga Alzate na pag-aari na ng simbahan ngayon --- tinuluyan daw ito ni Manuel L. Quezon noon.

Itinuro ng bantay ang short circuit na muntik na nitong ikasunod, at ang butas sa ilalim ng mga sementong bangko na pinagtaguan umano ng mga Alzate ng mga kayamanan nila.

Pag-uwi ay nadaanan namin ang pansiteriang "Joy-Ling's" sa Cuyapo;'dun kami nagmerienda ng mga fraternity brod ko ng pansit miki noong nakaraang linggo.

Inabutan kami ng Angelus sa daan kaya nag-novena sina Sister at Bishop.

Tumigil ako ng paglaro sa Candy Crush at nagtulugtulugan para hindi mahalatang hindi ako marunong magdasal.

Ang problema, paano kaya ako papapara pagdaan sa bahay namin sa Bacal 2? 

AKO PO SI SUTSI (bow)

Happy birthday!

THE EVOLUTION OF SHERWIN CIENCIA (aka Bakulaw)

Kalbo kang nag-umpisa 'tol. Kaya kalbo ka ding magtatapos.

Happy birthday!

THE LOST STORY OF FLORENTINO ARIZA AND FERMINA DAZA

The plan was hatched, revisited, pondered, and refined many times ever since Dr. Juvenal Urbino asked permission to see her father: Fermina Daza will foil her husband’s attempts to consummate their marriage until the day she only knew --- to be announced by a monthly cycle of a hot flushing feeling peculiar only to women, surrendering at the perfect moment when the blood inside her will start to curdle, which she successful did during their long honeymoon voyage to La Rochelle, her triumph etched in Dr. Juvenal Urbino’s concealed joy on seeing the red blot in the bed sheets as the ultimate proof that he alone took his wife’s chastity. 

But it was Florentino Ariza during one of those futile violin serenades under the balcony of her father’s house in La Manga, a desperate effort to win back the woman he loved and loved him before that fateful trip to Riohacha, when Fermina Daza, in an act of pity more than love, came down, took his hand to her virgin breasts, found themselves in a cold condemned hotel in a place named after a saint where her mouth taught Florentiza Ariza of a more intense pleasure than the final act of copulation, imprisoning him forever to that memory which haunted him to every willing womb he preyed on in an impossible quest to relieve that most blissful moment of his life, even pretending that it was Rosalba who first fulfilled his manhood, searching for that sensual mouth in the sluggishness of Widow Nazaret, in the longevity of Ausencia Santander, the rancour of Sara Noriega, the fatal infidelity of Olimpia Zulueta, in the amorous contradictions of the widows Prudencia and Prudencia and Josefa, in Angeles Alfaro who was nearest to being loved, in the madness and voracity of Andrea Varon, in the pubescence of America Vicuna, and many other others whose faces he had forgotten but whose names are written on a list he keep as an act of vengeance on Fermina Daza. 

They have become one, fated to be apart but destined for each other, for their love at the time of cholera has infected their lives until the day when they will cruise the Magdalena River forever, a destiny preluded by Fermina Daza’s return to La Manga twenty years later to attend to the death of her husband’s mother where she discovered the resilience of that single night, for she shuddered with just knowing that Florentino Ariza still lives, while Florentino Ariza was thrown back into the lost love-struck lover he was many years ago when he learned of Fermrina Daza’s impending marriage to Dr. Juvenal Urbino, the triumph of his countless conquests vaporized by his helplessness, for the fragrance of Fermina Daza never left him since that night in the old hotel. 

Under the dire circumstance of a wake for a dead woman, their eyes met and they knew that they must be together again, their rekindled passion leading them to a newly built hostel with no name where they flung into each other like mortal enemies in combat, kissed like they want to swallow each other alive, Fermina Daza’s mouth doing its magic and Florentino Ariza trembling with insane sensuality like the night when he lost his virginity, the longing and hurting of the last 20 years enmeshed in a deluge of sweat and tears and moans, as Dr. Juvenal Urbino attended to visitors to his mother’s wake nearby...